Voortgang en respect
Door: Angela
Blijf op de hoogte en volg Angela
26 Januari 2012 | Tanzania, Dodoma
Er wordt heel hard gewerkt om het geheel af te krijgen. Er ligt overal afval van de bouw en het moet er straks echt netjes uitzien. Hordes mannen werken zich in het zweet om de boel op te ruimen. Nu is het niet moeilijk om je in het zweet te werken want het is op dit moment iets van 33 graden en de zon schijnt uitbundig. En ik verzeker je het is gewoon warm hoor als je aan het werk bent.
Mijn dagen zien er anders uit dan ik gewend ben. Ik loop veel met de matron mee om zaken te regelen voor de nieuwe maternity. Het tempo is anders dan ik zou willen maar dat is waarschijnlijk ook de reden waarom ik het warmer heb dan mijn collega’s. Onthaasten is niet een van mijn kwaliteiten…
Het ziet ernaar uit dat er een afgevaardigde van de regering aanwezig zal zijn op 6 februari tijdens de opening van de nieuwe maternity. Dat betekent dat er een heel protocol aan toestanden is om de heren dan wel dames te ontvangen. Jammer want het kost nog meer voorbereiding dan de organisatie van de opening zelf. We zullen wel zien hoe een en ander verloopt.
De baby die ziek is, knapt langzaam op. Dat wil zeggen als hij aan de zuurstof blijft want zo gauw als ze hem eraf halen zakt zijn saturatie naar 42……..zijn hartactie naar >170 en zijn ademhaling >70! Vandaag heb ik een sms naar onze neonatoloog gestuurd misschien heeft zij nog een idee wat we kunnen betekenen?
Ach het blijft investeren om ze te leren dat als je ziet dat de saturatie zo laag is je de zuurstof misschien wel weer aan moet sluiten. De vraag blijft waarom hij nog steeds zuurstof nodig heeft. Een röntgenfoto zou toch zo fijn zijn. Het probleem is dat je hier niet even kunt bellen voor een fotootje te maken nee, het is op dit moment niet mogelijk om een röntgenfoto te maken. Er is namelijk niemand die het apparaat kan bedienen! Pas op vrijdag is dit mogelijk. Er is inmiddels een nieuwe röntgenafdeling gemaakt maar die functioneert nog niet. Er moet eerst een veiligheidscontrole plaatsvinden door iemand van de overheid. Jammer voor dat meisje van 11 jaar dat uit een boom is gevallen toen ze fruit wilde plukken. Het meisje vergaat van de pijn en heeft een abces op haar ruggenwervel. Ze kan niet goed zitten . Ook voor haar zou het heel fijn zijn om een röntgenfoto te maken zodat er vastgesteld kan worden in hoeverre haar ruggenmerg is beschadigd en dan te besluiten wat te doen.
Ze willen graag leren daar ligt het niet aan maar je moet iemand hebben die het onderhoud en blijft aansturen. Ik ga weer verder met mijn poging om Dorothy (The big boss van de maternity en dan bedoel ik really big! Haha ik ben slank vergeleken bij veel zusters hier! ) een en ander te leren. Alleen is 3 weken gewoon te kort. Dus ik denk dat ik hier toch maar voor een half jaartje of zo naar toe ga….. ik weet alleen nog niet wanneer dat zal zijn. Waarschijnlijk duurt het nog even voordat ik wat langere tijd vrij kan zijn. Ik hoop wel dat het eerder is dan mijn 67e. Maar dat het gaat gebeuren weet ik wel zeker.
De taal blijft ook wel een probleem, alhoewel ik merk dat me steeds beter afgaat om het Ki Swahili te verstaan. Ik zou graag les hebben maar voor 3 weken is dat ook zonde van de investering. Toch maar emigreren? Hmmm… ik vrees dat niet iedereen daar heel blij van wordt. Trouwens ik kan mijn liefies en maatjes ook niet zolang missen hoor!
Het gekke is dat het voelt alsof ik hier pas geweest ben en ook al heel lang weer ben. Een jaar is niks en een week al helemaal niet. Het is allemaal heel dubbel , als ik hier ben mis ik jullie en als ik thuis ben wil ik hier zijn……
Gisteren hebben we een van de nieuwe verlosbedden in elkaar laten zetten om te zien hoeveel ruimte er rondom het bed overblijft. Het is lastig voor hen om te bedenken dat alle kastjes en spullen die ze nu gebruiken op een en dezelfde verloskamer, nu verdeeld moeten worden over 4 verloskamers. Dat is even omschakelen. Het mooie is ook nog dat er vanaf nu zuurstof ‘uit de muur’ komt net als bij ons. De Maltezen die dit georganiseerd hebben zijn onderweg hierheen en zullen vanavond aankomen. Ze gaan bekijken of alles naar behoren werkt. Ik vind het werkelijk fantastisch dat ze dit hebben geregeld. Er is zelfs vacuüm, dus voortaan geen vieze apparaten meer op de grond maar gewoon een uitzuigapparaat uit de muur. Ik ga ze volgende week op de nieuwe verloskamer de reanimatielessen geven zodat ik ze ook nog eens uit kan leggen hoe de ambu werkt met zak en slang. Het wordt er echt alleen maar beter op hier. Ik heb heel veel respect voor de mensen die hier hun leven aan wijden en ook voor de Maltezen die zo vreselijk veel gedaan hebben voor dit ziekenhuis.
Respect!
Mijn dagen zien er anders uit dan ik gewend ben. Ik loop veel met de matron mee om zaken te regelen voor de nieuwe maternity. Het tempo is anders dan ik zou willen maar dat is waarschijnlijk ook de reden waarom ik het warmer heb dan mijn collega’s. Onthaasten is niet een van mijn kwaliteiten…
Het ziet ernaar uit dat er een afgevaardigde van de regering aanwezig zal zijn op 6 februari tijdens de opening van de nieuwe maternity. Dat betekent dat er een heel protocol aan toestanden is om de heren dan wel dames te ontvangen. Jammer want het kost nog meer voorbereiding dan de organisatie van de opening zelf. We zullen wel zien hoe een en ander verloopt.
De baby die ziek is, knapt langzaam op. Dat wil zeggen als hij aan de zuurstof blijft want zo gauw als ze hem eraf halen zakt zijn saturatie naar 42……..zijn hartactie naar >170 en zijn ademhaling >70! Vandaag heb ik een sms naar onze neonatoloog gestuurd misschien heeft zij nog een idee wat we kunnen betekenen?
Ach het blijft investeren om ze te leren dat als je ziet dat de saturatie zo laag is je de zuurstof misschien wel weer aan moet sluiten. De vraag blijft waarom hij nog steeds zuurstof nodig heeft. Een röntgenfoto zou toch zo fijn zijn. Het probleem is dat je hier niet even kunt bellen voor een fotootje te maken nee, het is op dit moment niet mogelijk om een röntgenfoto te maken. Er is namelijk niemand die het apparaat kan bedienen! Pas op vrijdag is dit mogelijk. Er is inmiddels een nieuwe röntgenafdeling gemaakt maar die functioneert nog niet. Er moet eerst een veiligheidscontrole plaatsvinden door iemand van de overheid. Jammer voor dat meisje van 11 jaar dat uit een boom is gevallen toen ze fruit wilde plukken. Het meisje vergaat van de pijn en heeft een abces op haar ruggenwervel. Ze kan niet goed zitten . Ook voor haar zou het heel fijn zijn om een röntgenfoto te maken zodat er vastgesteld kan worden in hoeverre haar ruggenmerg is beschadigd en dan te besluiten wat te doen.
Ze willen graag leren daar ligt het niet aan maar je moet iemand hebben die het onderhoud en blijft aansturen. Ik ga weer verder met mijn poging om Dorothy (The big boss van de maternity en dan bedoel ik really big! Haha ik ben slank vergeleken bij veel zusters hier! ) een en ander te leren. Alleen is 3 weken gewoon te kort. Dus ik denk dat ik hier toch maar voor een half jaartje of zo naar toe ga….. ik weet alleen nog niet wanneer dat zal zijn. Waarschijnlijk duurt het nog even voordat ik wat langere tijd vrij kan zijn. Ik hoop wel dat het eerder is dan mijn 67e. Maar dat het gaat gebeuren weet ik wel zeker.
De taal blijft ook wel een probleem, alhoewel ik merk dat me steeds beter afgaat om het Ki Swahili te verstaan. Ik zou graag les hebben maar voor 3 weken is dat ook zonde van de investering. Toch maar emigreren? Hmmm… ik vrees dat niet iedereen daar heel blij van wordt. Trouwens ik kan mijn liefies en maatjes ook niet zolang missen hoor!
Het gekke is dat het voelt alsof ik hier pas geweest ben en ook al heel lang weer ben. Een jaar is niks en een week al helemaal niet. Het is allemaal heel dubbel , als ik hier ben mis ik jullie en als ik thuis ben wil ik hier zijn……
Gisteren hebben we een van de nieuwe verlosbedden in elkaar laten zetten om te zien hoeveel ruimte er rondom het bed overblijft. Het is lastig voor hen om te bedenken dat alle kastjes en spullen die ze nu gebruiken op een en dezelfde verloskamer, nu verdeeld moeten worden over 4 verloskamers. Dat is even omschakelen. Het mooie is ook nog dat er vanaf nu zuurstof ‘uit de muur’ komt net als bij ons. De Maltezen die dit georganiseerd hebben zijn onderweg hierheen en zullen vanavond aankomen. Ze gaan bekijken of alles naar behoren werkt. Ik vind het werkelijk fantastisch dat ze dit hebben geregeld. Er is zelfs vacuüm, dus voortaan geen vieze apparaten meer op de grond maar gewoon een uitzuigapparaat uit de muur. Ik ga ze volgende week op de nieuwe verloskamer de reanimatielessen geven zodat ik ze ook nog eens uit kan leggen hoe de ambu werkt met zak en slang. Het wordt er echt alleen maar beter op hier. Ik heb heel veel respect voor de mensen die hier hun leven aan wijden en ook voor de Maltezen die zo vreselijk veel gedaan hebben voor dit ziekenhuis.
Respect!
-
26 Januari 2012 - 11:33
Yolande:
Ik had net vanmorgen gekeken of er al weer een verslag was ;-)
Wat een mooi verhaal weer en wat gebeurt er veel.
Mooi om te zien en te lezen hoeveel er al gerealiseerd is.
Wat voor jou zo gewoon is, moet voor de mensen daar heel bijzonder zijn.
liefs Yo -
26 Januari 2012 - 13:32
Charlie & Co:
hey mam,
wat een verhaal weer. Het is mooi om te zien hoe het ziekenhuis groeit. Maar ook hoe het wennen en aanpassen zal zijn voor het personeel.
Tja inderdaad: Bella had gister een heupecho. De dokter twijfelde over links, en ze kreeg meteen een röntgenfoto om het te controleren... Ja zo makkelijk gaat dat inderdaad hier.
Arme meid, ze zal wel pijn hebben.... Uit een boom vallen is ook niet niks natuurlijk.
En hopen dat dat kereltje snel toch wel zonder zuurstof kan.
Maar emigreren? Ik hoop het niet, dan moeten we je erg missen....
Maar ik snap je gedachtes. Veel succes weer. Dikke knuff uit het natte Breda -
26 Januari 2012 - 15:52
Corry De Kort:
Hallo lievert.
Ik heb al je berichten met veel belangstelling gelezen en zogezien heb je al weer van alles
meegemaakt.Ik ga je deze week wel bellen dat vind ik nog steeds gemakkelijker, dat heb
nou eenmaal met oude mensen haha|!!!!!!!
Het ziekenhuis ziet er wel heel mooi uit zeg dit had ik zo niet verwacht.
Hier gaat alles gewoon zijn gangetje,twee maal per week therapie maar het helpt nog niet zoveel.
Ik ben bij Hans aan het oppassen,Monique helpt mij nu een beetje !
Heel veel liefs en dikke knuffels van je moeder. -
26 Januari 2012 - 18:01
Hans:
Hoi lieve schat,
wat heb ik verschrikkelijk veel bewondering voor je. Je doet zoveel goeds daar, ben trots op je!!!!!
Hoop je toch wel heel snel weer hier te hebben.....
Hans -
26 Januari 2012 - 18:16
Ineke:
leuk om te lezen waar je allemaal mee bezig bent, er is al veel gebeurt maar wel met een ander tempo dan je gewend bent. kan me voorstellen dat je het soms sneller zou willen, maar ja....
erg leuk dat je zo betrokken wordt bij het indelen van de materity geweldig toch dat je er nu bent.
dat je er langer zou willen zijn kan ik me voorstellen maar wanneer is de tijd daar rijp voor? geduld !
liefs Ineke -
26 Januari 2012 - 18:49
Anne:
Ik lees je verhalen weer met veel plezier. Wat fijn dat de vooruitgang ook daar nu goed te zien is. Het ziet er mooi uit. Kijk al weer uit naar je volgende verslag.
Liefs, Anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
