Een dag vol zorgen om 2 mannetjes

Alweer een week verder zijn we en heel wat meegemaakt.

Ochtend van 23-9:
Onze kleine Angelo doet het nog steeds goed. Moeder is moedermelk aan het produceren en zit op dit moment voor het eerst te kangeroeën. Hij groeit nog niet en is tot 700 gram afgevallen, maar valt nu dan ook niet verder af.
Het is niet gewoonlijk dat verpleegkundigen of helpenden hier een kind voeden. Dus het had wel even wat voeten in de aarde om voor elkaar te krijgen dat Angelo iedere 2 uur zijn voeding krijgt. Maar het is gelukt! Er zijn een aantal mensen erg geïnteresseerd in het verzorgen van de kleine jongen in de couveuse en een paar hebben al aangegeven om meer te willen leren en net zo gespecialiseerd te worden in het verzorgen van baby’s als ik. Dat doet me ontzettend goed om te horen. Ik ben dan ook elke dag en avond bezig met het instrueren van mijn collega’s.
Vannacht waren er 4 keizersneden en 5 gewone bevallingen. Ze zijn hier ‘s nachts met zijn drieën, 1 verpleegkundige en 2 helpenden. Daarbij moet je nog optellen dat er in totaal 117 patiënten op de maternity verblijven. Als je dan daarnaast nog een baby elke 2 uur moet voeden……ik geef het ze te doen. Ik ben dan ook erg trots op het feit dat die kleine Angelo elke 2 uur voeding heeft gekregen. Iets waar we thuis niet eens over na hoeven te denken…….

Mijn tijd in Makiungu is altijd weer een tijd van relativeren en dankbaar zijn voor wat er thuis op me wacht. Het is voor ons allemaal zo gewoon wat we hebben………….
Ik word er altijd weer stil van als ik zie wat hier gebeurd. Bijvoorbeeld de andere prematuren die ondertussen geboren zijn. In dit geval 2 meisjes van rond de kilo, meestal jonger dan of rond de 30 weken schat ik. Beide zijn overleden binnen 24 uur. Ze zijn overleden aan oorzaken die we zo makkelijk kunnen verhelpen in Holland. Thuis staat er een heel team paraat als er een prematuur geboren gaat worden, kunnen we medicijnen en apparatuur pakken wat we nodig hebben. Hier maak je gewoon minder kans, veel minder……
Ik zou wel meer willen doen. In het geval van die kleine Angelo bijvoorbeeld. Hans en ik overwegen serieus om hem te adopteren. Dan wel op afstand natuurlijk, alhoewel ik wel aan het uitzoeken ben of het mogelijk is om hem voor een periode naar Nederland te halen om hem de zorg te kunnen geven die hij nog nodig zal hebben. Ach, hij past makkelijk in mijn shirt zonder dat iemand het ziet..haha nee dat zullen we maar niet doen. Maar mijn moederhart heeft hem allang ingesloten. Lekker professioneel he! Nee dat is het niet, maar ach, ik heb zo ook mijn gevoelens. En op de een of andere manier raken sommige dingen je meer dan andere.
In de andere couveuse ligt een jongen die gisteren met een keizersnede geboren is. Het was een traumatische keizersnede. De jongen zag bleek en had flinke trekkingen van armen en benen. Helaas hadden we de hele dag geen internet, maar vanaf de avond kon ik weer overleg hebben met de neonatologen in Rotterdam. Het is heel fijn om even te kunnen overleggen met deze dames, die zo betrokken zijn met wat we hier doen! Dankjewel daarvoor! Chapeau!
Enfin, het zag er niet goed uit voor deze jongen, hij kreeg oedemen aan zijn hoofd en had het knap moeilijk. Ook nu weer onduidelijk wat er aan de hand is, ik had niet gedacht dat hij de nacht zou overleven, zo slecht zag het er wel uit. Maar toen ik vanmorgen kwam lag hij bij moeder aan de borst en het zag er goed uit. Helaas van korte duur want hij ligt nu opnieuw bij ons in de couveuse en heeft nog steeds flinke trekkingen. Bij gebrek aan wat we hem eigenlijk zouden willen geven, toch maar Diazepam gegeven, nu maar afwachten wat het verder zal brengen…..

Einde van de dag:
Ik ben net terug van de couveusekamer. Angelo heeft vanaf vanmiddag ineens periodes dat hij niet door ademt waardoor zijn saturatiewaarden dalen. Na overleg met dr. Haringsma (SFG) gestart met een medicatie die ze hier wel eens geven maar nooit bij deze kleintjes. Dus: berekeningen maken en door verdunnen, want de hoeveelheid per kg als je maar 700 gram weegt wordt wel heel weinig. Nu maar hopen dat het helpt. De andere baby heeft extra Diazepam nodig om de trekkingen te stoppen…….. De mannen houden me lekker bezig, maar dat maakt niet uit als het maar goed komt!

Straks gaan we nog even kijken.
Tot morgen, dan praat ik jullie weer bij