Upendo women group
Door: Angela
Blijf op de hoogte en volg Angela
08 Oktober 2014 | Tanzania, Singida
We hebben een bijzonder weekend achter de rug.
Zaterdag is Father Tom terug gekomen na zijn operatie in Arusha. Hij is zo blij dat hij weer terug is in Makiungu. “Want”, zei hij: “er gaat niks boven Makiungu”. En daar kan ik hem alleen maar gelijk in geven.
Want na 3 weken en met nog maar een paar dagen voor de boeg, doet het toch echt pijn om hier weer weg te gaan. Er is nog zoveel te doen……………
Dus, nu bedenken wat écht nog moet voordat we weg gaan. Laatste instructies, boekjes maken (met alle ‘regels’ met betrekking tot het verplegen van een kind in de couveuse) voor de 6 geïnstrueerde verpleegkundigen/assistenten, emailadressen uitwisselen, hand-outs maken en ophangen en vooral nog les geven……..
Francesca is een afgevaardigde (associate) van de Medical Missionairies of Mary, ze werkt in de operatiekamer als verpleegkundige. Ik ken haar al enkele jaren en we hebben altijd een goed contact. Ze vertelde me dat ze vorig jaar een vrouwengroep is opgestart. Een groep vrouwen die elkaar helpen op financieel gebied. Dit klonk me erg goed in de oren en ik heb haar gevraagd om meer informatie. Dit is wat ze me vertelde:
De groep is gestart in januari 2013 met 30 vrouwen. Alleen vrouwen hebben toegang tot deze groep.
Ze zijn ‘selfsupporting’ en bestaan uit: medewerkers van het ziekenhuis, overheidsambtenaren, zakenvrouwen, leraren en huisvrouwen.
Het doel van de groep is:
Door de lage inkomens, de economische achterstand van de vrouwen en omdat ze een grote rol spelen in de ontwikkeling van de gezinnen hebben ze besloten om een gezamenlijk ‘Bucket’ fonds op te richten. Uit dit gezamenlijk fonds kan een ieder geld lenen tegen een kleine vergoeding. Op deze manier helpen ze elkaar. Iedere week legt iedereen een bedrag in van 10.000 TSH (€5) en ze komen elke 2 weken bijeen. De maximale lening is 300.000 TSH en moet binnen 3 maanden worden terug betaald. Op mijn vraag: en als dat dan niet gebeurd? Zei ze: “het is nog niet voorgekomen!”
Tijdens de bijeenkomsten bespreken ze onderwerpen als: HIV, Sexueel overdraagbare ziektes, ondernemersvaardigheden en andere actuele onderwerpen.
Wat wordt er zoal van de lening betaald: schoolgeld, starten van een klein bedrijf, bouwen van bijvoorbeeld huizen. Als er iemand ziek is of in het ziekenhuis ligt worden de kosten betaald door het fonds evenals onkosten bij overlijden. Deze kosten hoeven niet worden terug betaald.
Ik was erg enthousiast over deze groep en bedacht ter plekke dat ik dit initiatief graag wil ondersteunen. Vrouwen die elkaar op deze manier helpen, ik vind het geweldig. Ik mocht de eerstvolgende zondag komen tijdens zo’n bijeenkomst. En dat was afgelopen zondag. We hadden besloten om €100 in te leggen om mee te beginnen. Dat werd enthousiast onthaald en ik voelde me meer dan verlegen op het moment dat ze voor mij gingen klappen en joelen. Ppff volgende keer doe ik dat toch maar anders. Volgende keer ben ik trouwens ook uitgenodigd om de vrouwen in hun huizen te bezoeken. Ik kijk er nu al naar uit!! De ‘chairman’ was de oudste dame van het stel en kon haar woordje goed doen, de secretaris telde het geld en schreef nauwkeurig alles op wat iedereen had meegebracht aan contributie, terug betaalde leningen en ook werden er weer leningen uitgegeven.
Op de vraag wat ze nog meer zouden kunnen gebruiken, behalve geld, kreeg ik het volgende antwoord: kleding en schoenen, maakt niet uit welke maat, schoolspullen zoals, schriften en potloden, eigenlijk alles wat te gebruiken is binnen een gezin of verkoopbaar is.
Ik krijg vaak van mensen de vraag of ik kleding die te klein is geworden maar nog wel goed is, kan gebruiken. Nou bij deze dames en ook heren! Ben je net zo enthousiast als ik over deze groep hardwerkende vrouwen en wil je ze ook helpen? Mail me dan even dan geef ik je antwoord als ik terug ben.
Het is inmiddels al weer woensdag en het internet is waardeloos, ik hoop dat ik dit bericht eindelijk kan plaatsen.
Maandag is mijn kleine vriendje in de couveuse (helft van de tweeling) overleden. Waarschijnlijk aan buikproblematiek. Ppfff mensen, mensen, het houdt maar niet op en ik vind het allemaal erg lastig. Dit heb ik voorheen nog niet meegemaakt. De beide couveuses zijn continue in gebruik. Want de ene is overleden en de volgende ligt er al weer in. Een jongetje die 1.8 kg weegt. Hij lijkt ook prematuur, maar op de vraag hoeveel weken zou hij zijn, blijft het gissen. Ergens rond de 7 of 8 maanden. Bijzonder he. De andere jongen (ook van een tweeling) doet het wel goed en is intussen aangekomen!! Gelukkig maar, want soms ga ik even aan mezelf twijfelen, kan ik het niet meer? Toch maar een ander vak leren?
Als ik dan vanmorgen bezig ben met die kleintjes en ik zie dat ze aan de borst drinken, de ene groeit en de andere niet teveel af valt, ben ik toch trots op ons allemaal hier! Er gaan heel veel dingen goed, alleen is het de kunst om ze te zien tussen alle andere moeilijke dingen!
-
08 Oktober 2014 - 19:22
Yo:
Ik denk/weet dat je niet aan jezelf hoeft te twijfelen.
Maar kan me voorstellen dat wanneer zulke hummeltjes
het niet redden, dat moeilijk is.
Maar zoals je zegt er gaat veel wel goed. Feit blijft dat het
werelden van verschil zijn.
Geniet nog van de laatste dagen voor jullie weer naar huis komen.
Leuk om jullie weer te zien
Xxx -
08 Oktober 2014 - 20:34
Robinschalk@hotmail.com:
Elk mens dat je er weer helpt is er weer een. Je moet het maar zo zien, zonder hulp waren ze toch wel overleden. Het is in deze wereld helaas een kwestie van cijfers. Het enige wat je kunt doen, is het laagste cijfer opkrikken en daar tevredenheid uit halen. De andere zul je naast je neer moeten leggen. -
09 Oktober 2014 - 00:54
Janet:
Lieve Angie
Nogmaals diep respect voor jullie inzet en enthousiasme. Net weer een ranimatie achter de rug en wat is het dan fijn om alle middelen bij de hand te hebben,!!!ik doe mee met de vrouwengroep.( natuurlijk)ik zal weer blij zijn je te zien en je verdere verhalen te horen!!!tot volgende week -
09 Oktober 2014 - 09:40
Betty Den Ouden:
Beste Angela, sterke vrouw,
Via mijn partner Janet Siegers volg ik je verslagen al een tijdje. Ik heb veel respect voor jullie en vind het prachtig dat je zoveel kan- en wilt betekenen in dit land.
Het idee van een vrouwengroep spreekt ook mij heel erg aan dus ik wil dit plan graag supporten. Wil je me laten weten hoe ik geld kan overmaken voor dit mooie doel?
Hartelijke groet van Betty -
10 Oktober 2014 - 23:04
Chris Brosens:
Wat een geweldig mooi werk hebben jullie daar gedaan zeg! Petje af!!
Ik zie dat jullie morgen alweer naar NL gaan.
Dat zal wel moeilijk zijn om afscheid te nemen....
Een goede reis terug en tot gauw op ons koor!
Lieve groeten, Chris Brosens -
11 Oktober 2014 - 12:08
Sandra:
Trots op jullie!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley