laatste dag
Door: Angela
Blijf op de hoogte en volg Angela
07 Mei 2009 | Tanzania, Dodoma
Laatste dag ........
Morgen is de laatste dag, het is altijd de moeilijkste, afscheid nemen is een van de dingen waar ik niet goed in ben. Het liefst neem ik iedereen mee of blijf ik en mijn liefjes komen hierheen. Maar goed dat gaat niet gebeuren. Vanavond (woensdag) zijn we bij Blendina geweest. Zij is de assistent Matron. Ze had heerlijke dingen voor ons gemaakt en een lekkere “soda” erbij. Leuk om te zien hoe “de staf” leeft. Enfin, geloof maar, wij zijn verwend.......ernstig verwend.
Vandaag hadden we weer een heel erg enthousiaste club met leerlingen in onze klas. Het oefenen is erg leuk, wat vooral opvalt is dat ze elkaar corrigeren, ik heb pas geleerd dat je het beste leert door de zaken op iemand over te brengen, en dat is wel duidelijk.
Het was een drukke dag vandaag. Naast de les heb ik heel de dag op de maternity gewerkt. We waren maar met zijn drieeen en dat is erg weinig, twee meisjes zijn geboren en een kind opgenomen wat thuis is geboren.
Een heel ernstig ziek kind, het voelde al gelijk niet goed. Aan de monitor gelegd en maar hopen dat het met de voorgeschreven medicatie op zou knappen.
Een maagsonde ingebracht en sondevoeding gegeven. Het kwam binnen met lage temperatuur van 35º en had binnen een paar uur 40º. Niet goed dus. Zijn kleur was slecht en hij huilde pijnlijk. Ik had er geen goed gevoel over. Na ons bezoek aan Blendina ben ik nog even gaan kijken. Zelden heb ik een kind zo zien vechten voor zijn leven. Het steunt en kreunt en zijn ogen rollen heen en weer. Leg hem weer even aan de monitor en zijn zuurstofgehalte is 80%. Dus gestart met het geven van zuurstof. De dienstdoende arts is aanwezig en ik laat hem naar het mannetje kijken. Zijn fontanel is boller dan vanmorgen, waarschijnlijk heeft hij een hersenvliesontsteking. Ik ben bang dat hij er morgen niet meer is. Toch ga ik maar naar huis, ik heb morgen immers weer een drukke dag en ik kan hem niet helpen. Zelden heb ik me zo machteloos gevoeld. Het enige wat ik kan bedenken om niet in tranen uit te barsten is dat hij waarschijnlijk al zoveel schade heeft opgelopen aan zijn hersenen door de stuipjes die al heeft gehad, dat het misschien maar beter is als hij niet te lang hoeft te vechten. Echter, het is geen troost.... ik had graag beter nieuws gehad. Hier ben ik niet goed in, het grijpt me enorm aan.
De volgende dag hoor ik dat het mammetje om 23.00 uur is overleden. Pole pole Sana.......
Vandaag ben ik aan het afscheidnemen, mensen zijn zo lief voor me, ik neem ze mee in mijn hart.
Morgen om 6.30 uur vertrekken we naar Arusha met de auto, een lange hobbelige rit. Leuk om een keer tedoen, dan zien we Tanzania ook eens vanuit de auto in plaats vanuit de lucht.
Ik zal blij zijn als ik jullie allemaal weer zie.
Liefs
Angela
Morgen is de laatste dag, het is altijd de moeilijkste, afscheid nemen is een van de dingen waar ik niet goed in ben. Het liefst neem ik iedereen mee of blijf ik en mijn liefjes komen hierheen. Maar goed dat gaat niet gebeuren. Vanavond (woensdag) zijn we bij Blendina geweest. Zij is de assistent Matron. Ze had heerlijke dingen voor ons gemaakt en een lekkere “soda” erbij. Leuk om te zien hoe “de staf” leeft. Enfin, geloof maar, wij zijn verwend.......ernstig verwend.
Vandaag hadden we weer een heel erg enthousiaste club met leerlingen in onze klas. Het oefenen is erg leuk, wat vooral opvalt is dat ze elkaar corrigeren, ik heb pas geleerd dat je het beste leert door de zaken op iemand over te brengen, en dat is wel duidelijk.
Het was een drukke dag vandaag. Naast de les heb ik heel de dag op de maternity gewerkt. We waren maar met zijn drieeen en dat is erg weinig, twee meisjes zijn geboren en een kind opgenomen wat thuis is geboren.
Een heel ernstig ziek kind, het voelde al gelijk niet goed. Aan de monitor gelegd en maar hopen dat het met de voorgeschreven medicatie op zou knappen.
Een maagsonde ingebracht en sondevoeding gegeven. Het kwam binnen met lage temperatuur van 35º en had binnen een paar uur 40º. Niet goed dus. Zijn kleur was slecht en hij huilde pijnlijk. Ik had er geen goed gevoel over. Na ons bezoek aan Blendina ben ik nog even gaan kijken. Zelden heb ik een kind zo zien vechten voor zijn leven. Het steunt en kreunt en zijn ogen rollen heen en weer. Leg hem weer even aan de monitor en zijn zuurstofgehalte is 80%. Dus gestart met het geven van zuurstof. De dienstdoende arts is aanwezig en ik laat hem naar het mannetje kijken. Zijn fontanel is boller dan vanmorgen, waarschijnlijk heeft hij een hersenvliesontsteking. Ik ben bang dat hij er morgen niet meer is. Toch ga ik maar naar huis, ik heb morgen immers weer een drukke dag en ik kan hem niet helpen. Zelden heb ik me zo machteloos gevoeld. Het enige wat ik kan bedenken om niet in tranen uit te barsten is dat hij waarschijnlijk al zoveel schade heeft opgelopen aan zijn hersenen door de stuipjes die al heeft gehad, dat het misschien maar beter is als hij niet te lang hoeft te vechten. Echter, het is geen troost.... ik had graag beter nieuws gehad. Hier ben ik niet goed in, het grijpt me enorm aan.
De volgende dag hoor ik dat het mammetje om 23.00 uur is overleden. Pole pole Sana.......
Vandaag ben ik aan het afscheidnemen, mensen zijn zo lief voor me, ik neem ze mee in mijn hart.
Morgen om 6.30 uur vertrekken we naar Arusha met de auto, een lange hobbelige rit. Leuk om een keer tedoen, dan zien we Tanzania ook eens vanuit de auto in plaats vanuit de lucht.
Ik zal blij zijn als ik jullie allemaal weer zie.
Liefs
Angela
-
07 Mei 2009 - 13:03
Daphne:
hoi mam
erg leuk om al je verhale te lezen
ben blij dat je zondag weer thuis bent
heb je wel gemist hoor
maar ik spreek je zondag
houvanje -
07 Mei 2009 - 15:24
Conny:
Lieve Angela,
Eerst wil ik je een goede reis naar huis wensen. Vreemd dat de tijd zo snel voorbij vliegt. Het is net of je korter weg bent dan de eerste keer. Heeft zeker te maken omdat je door de weblog toch dicht bij bent.
Afscheid nemen is moeilijk, maar gezien je terug komt is het geen afscheid maar een tot ziens over hopelijk een niet al te lange tijd, gezien het feit dat je nog veel kan betekenen in Tanzania. Dat je dankbaar werk verricht is zeker, ook al red niet ieder kind het, de kinderen die het wel redden daar gaat het om.
Binnebkort weereens afspreken. Arthur gaat naar China voor een paar dagen misschien dat jij in die periode kan, bij mij thuis!
lieve groetjes en tot spoedig.
Liefs Conny
-
07 Mei 2009 - 17:17
Cathelijne:
Hoi Angela,
Wat ontzettend jammer om zo afscheid te nemen. Toch nog een kindje overleden op je laatste dag.
Hoe is het met het andere manneke? Jammer dat je er niet bent om de borstkolf uit te leggen. Hoop echt dat ze hem gaan gebruiken.
Fijne terugreis en wieweet tot ziens!
Vond het erg leuk om de weblog te lezen.
Cathelijne -
08 Mei 2009 - 21:22
Sandra:
Jambo Angela,
Helaas heb ik niet veel berichtjes achter gelaten. terug van mijn vakantie , al je berichtjes gelezen. je doet mooi werk. Nu nog even een kort berichtje voordat je weer terug bent. Wens je een goede reis en zie je binnenkort weer op de afdeling. Dan hoor ik je verhalen wel.
tot later Sandra -
09 Mei 2009 - 21:51
Bauke:
Hoi Angela,
Wat geweldig om al die verhalen van je te lezen! Heb met veel spanning en herkenning je berichten gevolgd.
Het is zo indrukwekkend!
Heb je iedereen weer veel bij kunnen leren met de reanimatiecursus? Wisten ze nog veel van de vorige keer? Je hebt in ieder geval weer goed werk verricht. Je wordt er vast steeds beter in, hoewel sommige dingen, zoals de ernstig zieke kindertjes, nooit zullen wennen en natuurlijk erg moeilijk blijven..
Hopelijk heb je gedaan waarvoor je daar naar toe bent gegaan en heb je genoten van het avontuur.
Liefs Bauke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
